Ժոզեֆ Բեդիե
Ժոզեֆ Բեդիե Joseph Bédier | |
---|---|
Ծնվել է | հունվարի 28, 1864[1][2][3][4] Փարիզի 6-րդ շրջան, Փարիզ, Ֆրանսիա |
Մահացել է | օգոստոսի 29, 1938[5][2][3][4] (74 տարեկանում) Լե Քրան Սյեր |
Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա |
Մասնագիտություն | պրոֆեսոր, գրական քննադատ, բանասեր և վիպասան |
Հաստատություն(ներ) | Կոլեժ դե Ֆրանս և Ֆրիբուրգի համալսարան |
Գործունեության ոլորտ | գրականագիտություն և Romance studies? |
Պաշտոն(ներ) | նախագահ և ադմինիստրատոր |
Անդամակցություն | Ֆրանսիական ակադեմիա, Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա և ԱՄՆ միջնադարի պատմության ակադեմիա |
Ալմա մատեր | Բարձրագույն նորմալ դպրոց և Լուի լը Գրան լիցեյ |
Տիրապետում է լեզուներին | ֆրանսերեն[5] |
Գիտական ղեկավար | Gaston Paris? |
Պարգևներ | Պատվո լեգեոնի Մեծ խաչի ասպետ Grand Prix Gobert? Ակադեմիական ոսկե դափնի Գրոնինգենի համալսարանի պատվավոր դոկտոր և Ամերիկայի արվեստների և գիտությունների ակադեմիայի անդամ |
Երեխա(ներ) | Ժան Բեդիե |
Հայր | Ադոլֆ Բեդիե |
Joseph Bédier Վիքիպահեստում |
Ժոզեֆ Բեդիե (ֆր.՝ Joseph Bédier, 1864, հունվարի 28 - 1938, օգոստոսի 29), ֆրանսիացի բանասեր-միջնադարագետ։
Հեղինակել է «Էպիկական ասքեր» (1908-1913) հիմնարար աշխատությունը, որտեղ էպոսը կրոնական լեգենդների գեղարվեստական մշակում է համարել։ Ուսումնասիրել է ասպետական վեպը, վերաշարադրել «Տրիստան և Իզոլդա» սիրավեպը[6]:
Ժոզեֆ Բեդիեն հայերեն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Ժոզեֆ Բեդիե, Տրիստանի և Իզոլդայի սիրավեպը, Երևան, Հայպետհրատ, 1958, թարգմանությունը՝ Վարուժան Նալբանդյանի։
- Ժոզեֆ Բեդիե, Տրիստանի և Իզոլդայի սիրավեպը (2-րդ հրատարակություն), Երևան, Սովետական գրող, 1981:
- Ժոզեֆ Բեդիե, Տրիստանի և Իզոլդայի սիրավեպը, Ե., «Դարակ», 2019, 180 էջ: Թարգմանությունը` Վարուժան Նալբանդյանի, խմբագիր` Աշոտ Գաբրիելյան:
- "Տրիստանի եւ Իզոլդայի սիրավեպը" էլեկտրոնային գիրք www.abcd.am էջում
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Base Léonore — ministère de la Culture.
- ↑ 2,0 2,1 SNAC — 2010.
- ↑ 3,0 3,1 Encyclopædia Britannica
- ↑ 4,0 4,1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
- ↑ 5,0 5,1 data.bnf.fr: տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ Ռընե Ուելլեք, Օսթին Ուորրեն (2008)։ Գրականության տեսություն։ Երևան: Սարգիս Խաչենց։ էջ էջ 475
|